 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Мяне трывожыў дзіўны сон:
На полі бура, навальніца...
Я за раскрыты парасон
Пасьпеў аберуч учапіцца,
Каб вецер-злодзей не забраў.
А ён ірваў, шукаў ахвяры,
I з рыкам дзікага зубра
Мой парасон панёс за хмары.
Узмах вятровага крыла,
I раптам хмараў сьлед загінуў.
Прасторай сiняй павяла
Дарога ў родную краіну.
I я высока на вятры
Ляцеў пад сонечным зіхценьнем.
Трьшаўся моцна, і згары
Сачыў за ўласным сваім ценем.
Мой цень ужо над Вільняй плыў.
Вунь Слуцак, Менск перад вачыма.
I хваляваньні і парыў —
Суняцца духу немагчыма...
I я прачнуўся.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
